Interview met Bram Eigenhuis, onze nieuwe Projectleider

Ha die Bram. Wie ben je en wat kom je doen?

Ik ben Bram, 33 jaar en ik woon met mijn twee kindjes en vriendin Roxane in Utrecht. Ik werkte de afgelopen jaren als consultant bij Changekitchen, waar ik de kartrekker was van ‘opgavegericht werken’. Je stelt daarbij de maatschappelijke opgave centraal in plaats van de bestaande structuren, regels of organisaties. En dat zorgt ervoor dat je anders kijkt naar wat je samen te doen hebt en hier ook anders aan werkt.

Drie jaar geleden heb ik in die rol het Ministerie van VWS geholpen om het Nationaal Actieplan Dakloosheid tot stand te brengen. Uitgangspunt was dat we niet over de mensen om wie het ging wilden schrijven zonder dat we hen daarbij betrokken. Alle plannen moesten geënt zijn op de praktijk. We werkten daarom samen met een brede coalitie van partijen, waaronder Jimmy’s, dat ervoor zorgde dat er ervaringsdeskundigen aan tafel kwamen. Ik werd door hun verhalen geraakt.

Vanaf 1 april werk je als projectleider en aanjager Dak- en Thuisloosheid bij Jimmy’s. Wat gebeurde er bij de totstandkoming van het Nationaal Actieplan Dakloosheid dat jou zo raakte?

Ik vind dak- en thuisloosheid in Nederland een van de meest schrijnende vraagstukken van deze tijd. Hoe kan het toch zo zijn dat mensen zoals jij en ik ergens op straat moeten slapen, in de kou, zonder eten? Dat ze genegeerd worden door andere mensen? En soms zelfs niet in de systemen zijn terug te vinden? Ik vind het echt ongekend dat de menselijkheid ver te zoeken is wanneer je tussen wal en schip terecht komt. Dat heeft zoveel individuele én maatschappelijke schade tot gevolg.

Ik las ooit een bijdrage van Michelle van Tongerloo waarin zij schreef over het belang van ‘gewoon in actie komen’. Ik voelde een soort rolconflict; als consultant kom je gewoonlijk pas in actie wanneer er een opdracht binnen is gehaald. Maar ik kon natuurlijk ook gewoon wel in actie komen. Ik heb toen zelf het initiatief genomen om de boer op te gaan. Ik was bezig een platform op te zetten om partijen bij elkaar te brengen die dakloze mensen heel snel een woning kunnen geven in Utrecht. Ook heb ik een serious game ontwikkeld om mensen in 10 minuten te laten ervaren hoe de huidige dienstverlening aan dakloze mensen is. Je raakt dakloos en wordt van kastje naar de muur gestuurd zonder échte oplossing. Je wordt er moedeloos van.

En toen vroeg Fanny je of je bij Jimmy’s wilde komen werken. En jij zei ‘ja’!

Jimmy’s heeft de ambitie dat al het beleid dat over jongeren gaat in 2040 ook met jongeren wordt gemaakt. Ik geloof in dat plan. En ik wil daar graag aan bijdragen.

Het is broodnodig dat organisaties nauw samenwerken met de mensen voor wie ze werken. En dat ze de spanning durven opzoeken. Want als je dat doet, kom je dichter tot elkaar en ontdek je samen betere oplossingen.

Wat ik vaak zie is dat veel oplossingen bedacht worden en dat dan gehoopt wordt dat ze lukken. Maar je kunt oplossingen voor complexe vraagstukken als dakloosheid niet ontwerpen; die moet je samen ontdekken! En die oplossingen kun je vervolgens samen met échte mensen testen. Jimmy’s helpt daarin. En ik dus ook. En daar heb ik enorm veel zin in.