In vorige blogs vertelden we al dat het een voorwaarde voor jongerenparticipatie is dat je een sterk netwerk hebt. En we stelden ons al voor hoe een ideaal ecosysteem voor jongerenparticipatie er uit zou kunnen zijn. Maar waar moet je nu op letten bij het opzetten van een eigen ecosysteem voor jongerenparticipatie? De kenmerken van spelregels in een ecosysteem zijn:
Het is duidelijk welke partners een rol hebben in het netwerk om participatie van jongeren mogelijk te maken.
Het is duidelijk wat je van elkaar mag verwachten.
Het is duidelijk waar je van elkaar afhankelijk bent.
Er is genoeg voeding (tijd, geld, aandacht, kennis, energie) in het hele systeem om in balans te blijven.
Het is duidelijk waar het leeft en bruist, en op welke plekken en momenten je elkaar ontmoet, zowel gepland als spontaan.
Er wordt ook gekeken naar wat mag afsterven. Wat is niet meer dienend en levert waardevolle compost (geleerde lessen, vrijgekomen tijd, energie, budget) op om op door te bouwen?
In balans of uit balans?
Een ecosysteem streeft altijd naar evenwicht. Om daar te komen is er altijd wel íets wat aandacht vraagt. Dat is niet erg, dat is gewoon werk. Die (bijna-)balans zorgt ervoor dat alle betrokkenen meerwaarde voelen. Dat je je niet overvraagd voelt. Dat er wederzijdse afhankelijkheid in plaats van eenzijdige afhankelijkheid. En dat werken met een ecosysteem leuk is.
👉️ Dus heb je partners met een team vol goed ingewerkte jongerenwerkers die zich geen zorgen maken of ze volgend jaar nog werk hebben? Top! Dat draagt bij aan de balans.
👉️Heb je budget om jongeren te waarderen en ben je ook met hen in gesprek of zij het ook passende waardering vinden? Fantastisch! Je doet het al beter dan 80% van de organisaties die nog steeds blijven hangen bij een reep chocola en een waardebon.
👉️ Werk je met een wethouder die een duidelijke koers heeft en jullie een duidelijke opdracht geeft wat er van jullie verwacht wordt? Lekker! Dan hoef je niet elke keer verwachtingen bij te stellen.
Ook bij het bouwen aan een ecosysteem loop je het risico dat je heel veel bezig bent met overleggen, afstemmen en vergaderen. Ook hier zijn de jongeren met wie je werkt een verfrissende graadmeter.
Komen ze niet meer opdagen? Kijken ze glazig voor zich uit? Geven ze keer op keer aan dat ze het wel ongeveer met je eens zijn of ergens geen mening over hebben? Dan weet je dat je te veel praat over participatie in plaats van dat je participatief bezig bent.
Terwijl het grote doel toch is om zoveel mogelijk samen met jongeren te doen om te komen tot beter beleid. Wanneer wij langdurig meebouwen aan het inbedden van betekenisvolle participatie verschuift onze blik dus ook automatisch naar dat wat er nodig is op het gebied van organisatie en mensen.
Ook echt verschil maken samen met jongeren bij jou in de buurt? Jimmy's helpt het mogelijk maken.
